Stel je het onvoorstelbare voor.
Je geeft het leven aan een schat van een meisje. Ze groeit en bloeit elke dag. Tot ze, ergens tussen de zes en de achttien maanden, ineens stilvalt. Er zelfs op achteruit gaat.
‘Mevrouw, meneer, jullie dochter heeft het Rett syndroom. Er is genetisch iets fout. Ze heeft een geestelijk en lichamelijk ernstige handicap. Ze zal voor altijd volledig afhankelijk zijn van jullie en van de goede zorgen van anderen.’
De wereld staat stil.

In 1 zin
Ouders, brussen, grootouders, verzorgers, … beschrijven hun Rett meid in één zin. Hier en op andere pagina’s lees je hun unieke, warme, beklijvende woorden.

Met vlag en wimpel loodst zij ons voorbij het hindernisje corona genaamd, met een duidelijke voorkeur voor ‘leven’
(Jan over Sarah)

Stout zijn? Nee, dat kan ik niet, ik ben altijd een taaie meid die iedereen graag ziet
(Ludo over Freya)

Haar heldere oogjes en lieve lach vertellen zoveel meer dan woorden
(Bernadette over Annemie)

Lien is een sociale en heel vrolijke poppemie die graag persoonlijke aandacht krijgt en die houdt van eten, zingen en paardrijden
(Kelly & Guy over Lien)

Lotje sprotje (zalige lach in de ochtend), Lotje dotje (als je eet, word je weer gelukkig), Lotje marmotje (slapen doe je graag in de meest bizarre posities), Lotje met de knijpende handjes, we zien je graag
(Karen over Lieselot)

Ichraq is voor ons het beste rolmodel van iemand die de kleine dingen in het leven sterk kan waarderen
(Hassan over Ichraq)

Een sterke wil, fonkelende ogen en een guitige lach, op haar manier zoveel te geven … Lore past perfect in ons leven!
(Katleen & Roeland over Lore)

In één woord: verdraagzaam
(Ann over Phara)

Een goedlachse, vrolijke meid die menig persoon weet te charmeren
(Annemie over Liliana)

Lieve Tessa, je bent een fantastische meid met je sprekende ogen, je prachtige lach en je gevoel voor humor
(Peggy over Tessa)
